Antigone

Nadat haar ouders waren vermoord vluchtte Antigone als klein kind samen met haar broers en zus vanuit Algerije naar Canada. Nu gaat het inmiddels uitstekend met de zestienjarige Antigone. Terwijl zij excelleert op school gaat het met haar broers een stuk minder, zij hebben gekozen voor de criminaliteit.

Als haar broer Étéocle wordt doodgeschoten door de politie en haar andere broer Polynice op beschuldiging van het aanvallen van een agent gevangen wordt gezet en dreigt te worden gedeporteerd bedenkt Antigone (een schitterende rol van debuterend actrice Nahéma Ricci) een uiterst riskant en gevaarlijk plan om haar broer te bevrijden en haar familie te redden. Op bezoek bij Polynice in de gevangenis neemt ze zijn plaats in. Met behulp van een pruik weet hij de gevangenis uit te lopen en met een hoodie diep over haar ogen getrokken loopt zij zijn cel in.

Maar de politie speelt het spel niet mee en dan blijkt dat gerechtigheid voor immigranten geen vanzelfsprekende verworvenheid is. De autoriteiten zetten alles op alles om de schade na dit overduidelijke gezichtsverlies te beperken. Zo zetten ze achterbakse methodes in, zoals het arresteren van Antigone’s geliefde oma Méni, om Antigone maar te dwingen de verblijfplaats van Polynice prijs te geven. Maar Antigone geeft geen krimp, ze blijft elke medewerking weigeren met als gevolg dat ze opgesloten blijft.

Haar zaak krijgt veel aandacht in de (social) media, haar portret wordt overal in de stad opgehangen, waardoor ze tegen wil en dank symbool wordt voor een heuse beweging die in gang wordt gezet om menselijkheid te laten zegevieren over onrecht, onverschilligheid en willekeur.

Antigone wordt in Nederland uitgebracht door Movies that Matter, de organisatie die “ogen wil openen voor mensenrechten”. Mochten uw ogen nog (deels) gesloten zijn, na het zien van Antigone zijn ze wijd open. Het is een prachtige, ontroerende film over een onverwoestbaar rechtvaardigheidsgevoel en een grenzeloze familieliefde.

‍