Hasta la Vista (Goesting!)

Al hun lichamelijke beperkingen (blind, een dwarslaesie en een hersentumor) voorkomen niet dat de leeftijdsgenoten Lars, Philip en Jozef ook een normale menselijke behoefte hebben. Seks. Ze willen eindelijk wel eens af van de goedbedoelde, maar immer aanwezige verzorging van hun ouders. Seks met een vrouw willen ze en dat kan in El Cielo,een bijzonder bordeel in Spanje.

Een komedie over seks en gehandicapten, dat ruikt naar humor waar je snel omheen wilt lopen. In het geval van 'Hasta la vista' moet u dat juist niet doen. De film vindt namelijk precies de juiste toon, is ongedwongen leuk, hilarisch èn tegelijkertijd ontroerend. Het wordt geen tranentrekkend melodrama, maar ook geen platte komedie. Een beetje van beide en nog veel meer.

De jongens weten dat ze nooit toestemming zullen krijgen voor hun prostituébezoek en suggereren daarom een wijnexcursie. Een reis voor het eerst zonder hun ouders, met een aangepast busje en begeleid door een ervaren verpleegkundige annex chauffeur. De ouders hebben hun bedenkingen, maar stemmen na lang aandringen wel in. Een strak plan, maar het loopt uiteraard niet zoals was verwacht. Hun chauffeur haakt af: hij wil het niet doen zonder toestemming van de ouders. Hij kent wel een vervanger. Een stevige vrouw, stug, vrekkig, ook nog Franstalig en duurder dan de eerste kandidaat. Maar ze blijkt wel capabel en toegewijd, doortastend.

De jongens zijn niet alleen sympathiek, ze kunnen ook gefrustreerd of soms onuitstaanbaar uit de hoek komen. Er wordt gespot met hun handicaps, maar naarmate de film vordert komen die meer op de achtergrond. Hun fysieke beperkingen zijn een extra horde in een proces dat hun vriendschap dieper maakt. En hun band met Claude maakt een onverwachte ontwikkeling door. 'Hasta la vista' past perfect in de reeks menselijke kwaliteitsfilms die de laatste jaren uit zowel het Nederlands- als Franstalige België komt.

‍