Official Secrets
Internationaal was er veel commotie toen de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk in 2003 besloten Irak binnen te vallen. De Iraakse president Saddam Hoesein zou massavernietigingswapens verborgen houden en banden hebben met Al Qaida. Beide argumenten konden niet hard gemaakt worden, maar met de aanslagen door Al Qaida van 11 september 2001 op o.a. de Twin Towers in New York vers in het geheugen, waren de Amerikaanse president George Bush en de Engelse premier Tony Blair vastbesloten Saddam aan te pakken.
Official Secrets draait om de klokkenluider Katharine Gun. De film is op de eerste plaats een eerbetoon aan deze Katharine Gun. Maar de film laat tegelijkertijd zien dat de waarheid soms ondergeschikt wordt gemaakt aan politieke wensen en dat machthebbers geneigd zijn de loop van de geschiedenis naar hun hand te zetten.
Katharine Gun, prima gespeeld door Keira Knightley, werkt als vertaalster bij de Britse geheime dienst. Zij krijgt het bericht onder ogen dat de Amerikaanse inlichtingendienst NSA de Britten vraagt een aantal leden van de VN Veiligheidsraad te bespioneren om hen onder druk te kunnen zetten. Bush en Blair willen de stemming beïnvloeden om in de Veiligheidsraad een meerderheid te krijgen voor de gewenste inval in Irak. Katharine heeft niet zo zeer bezwaren tegen de inval in Irak, maar wel tegen ondemocratische beïnvloeding van besluitvorming. Zij vindt het fout dat landen gechanteerd moeten worden om een oorlog er door te drukken. Temeer daar er zeker (onschuldige) slachtoffers zullen vallen. Ze besluit de informatie naar de pers te lekken.
Na publicatie begint voor haar een boel ellende. Haar man, een Turkse Koerd zonder verblijfstatus, wordt binnen de kortste keren opgepakt om het land uitgezet te worden. Katharine wordt na een traject van psychologische oorlogsvoering uiteindelijk voor het gerecht gesleept.
Gavin Hood heeft van het waargebeurde verhaal een intrigerende, boeiende film gemaakt. Met aandacht voor de journalistieke kant van het verhaal: door knulligheid heeft publicatie niet het verwachte effect.
Gelukkig dat er altijd mensen zijn die blijven strijden voor de waarheid: ‘Als je premier bent, wil dat niet zeggen dat je zelf de feiten kunt verzinnen.’