Sorry We Missed You

De Britse regisseur Ken Loach is inmiddels 83, maar hij levert nog steeds ijzersterke films af waarin hij — al een halve eeuw lang — opkomt voor de zwakkeren in de samenleving. Loach en zijn vaste scenarist Paul Laverty presenteren daarbij altijd een sterk persoonlijk verhaal, zoals dat van de arbeidsongeschikte timmerman in zijn voorlaatste speelfilm I, Daniel Blake. De recette van deze film hebben wij destijds geschonken aan de voedselbank, wie de film heeft gezien weet waarom.

En nu is het duo terug met Sorry We Missed You. De formule blijft dezelfde, ook dit is weer een gevoelvolle film geworden, een film met het hart op de juiste plek. Loach en Laverty tonen vlijmscherp aan dat de kleine man (en vrouw) steevast wordt gemangeld door het meedogenloze Systeem. In dit geval gaat het om de werkloze Ricky die een baan krijgt als pakketbezorger bij PDF, Packet Delivery Fast (de titel van de film verwijst naar het kaartje dat bij u in de bus valt als u niet thuis was toen de bezorger langskwam). Omdat Ricky zelf voor een bestelauto moet zorgen steekt hij zich tot aan zijn nek in de schulden en moet zijn vrouw Abbie, die in de thuiszorg werkt, haar auto verkopen. Zij moet voortaan maar met het openbaar vervoer naar haar cliënten.

Ook de werkomstandigheden in de Britse thuiszorg worden overigens als keihard en harteloos afgeschilderd, waarbij Loach het natuurlijk vol overgave opneemt voor de thuiszorgwerkers die onder een enorme (werk)druk staan en niet de liefde en zorg kunnen geven die ze zo dolgraag zouden wíllen geven.

Ach, en dan zijn er ook nog de kinderen. De vijftienjarige Sebastian is hevig aan het puberen en de elfjarige Liza lijdt intens onder de werkdruk van haar ouders en de voortdurende stress en ruzies die dit oplevert.

Gelukkig blijft Ken Loach ook gewoon Ken Loach en dus zit er ook de nodige luchtigheid en humor in de film. Toegegeven, het is niet overdadig veel, want de boodschap moet gevoeld worden. En die boodschap over de moderne slavernij is overduidelijk. Sorry We Missed You is een ontroerende en soms hartverscheurende film geworden. Na afloop hoop je vurig dat Ricky, Abbie, Sebastian en Liza het gaan redden.
‍

‍

Recette gaat naar thuiszorgmedewerkers Sensire

Het bestuur van Filmhuis Winterswijk is zo onder de indruk van deze film dat we hebben besloten dat de recette van beide voorstellingen ten goede gaat komen aan de hardwerkende Winterswijkse thuiszorgmedewerkers en -werksters  van thuiszorgorganisatie Sensire. We zijn ervan overtuigd dat u het na de film hartgrondig met ons eens zult zijn. Net als Abbie in de film ervaren ook Nederlandse thuiszorgmedewerkers een enorme werkdruk en kunnen zij niet de zorg en aandacht aan hun clienten geven die ze zo graag zouden willen geven.

Het bestuur van Filmhuis Winterswijk wil daarom de Sensire-thuiszorgmedewerkers met de opbrengst van beide voorstellingen een hart onder de riem steken. Het geld komt rechtstreeks ten goede aan de lief-en-leed pot van het personeel.

We realiseren ons dat er naast de medewerkers van Sensire nog vele andere thuiszorgmedewerkers in Winterswijk werkzaam zijn die met net zo veel zorg en liefde hun werk doen. De keuze viel op de werknemers van één organisatie, omdat anders het bedrag te veel versnipperd zou worden.

U kunt de recette na afloop van de voorstelling nog eens aanvullen met een vrije gift in een daartoe bestemde giftendoos. Kortom, aan de kassa vinden we het fijn dat u pint, maar deze ene keer vragen we u met klem om ook uw portemonnee mee te nemen en te doneren!

VPRO Cinema (★★★★) 'Aangrijpend en levensecht geacteerd'
de Volkskrant (★★★★★) 'IJzersterk, aangrijpend manifest'
NRC (★★★★) 'Loach legt de vinger op de zere plek'
Trouw (★★★★) 'Een snoeiharde aanklacht tegen het economische systeem'

‍

‍