Source Code

Acht minuten duurt de speelfilm Source Code - maar niet heus. De film heeft een traditionele lengte van ongeveer anderhalf uur, maar het gaat wèl om die acht minuten. Het is de tijd die de hoofdpersoon krijgt om uit te zoeken waarom de trein waarin hij zit ontploft op weg naar het hoofdstation van Chicago.

Die hoofdpersooon is Coulter Stevens, kapitein in het leger, die dacht dat hij in Afghanistan actief was. Dat is hij niet: Stevens komt bij bewustzijn in het lichaam van iemand anders. Inderdaad: Source Code is een science fiction-film. En nou niet meteen wegzappen, want de verklaring waarom Stevens telkens in het lichaam van leraar Sean 'ontwaakt' neem je snel voor lief. Het kan, neem dat maar gewoon aan, als kijker wordt je snel meegenomen in de intelligente missie van deze eenzame militair.

Coulter Stevens moet van zijn baas uitzoeken wat er in de trein gebeurt. Elke keer komt hij een stapje dichter bij de waarheid, elke keer komen er meer flarden van het verhaal binnen zijn bereik. Na elke ontploffing keert de militair terug naar zijn eigen lichaam. Via een monitor krijgt hij instructies van een officier.

Stevens maakt deel uit van een geheime operatie, waarbij hij in staat wordt gesteld om terug te keren in de tijd. Hij kan terugkeren naar het lichaam van een man die is omgekomen in de treinexplosie. Hij hoeft die aanslag niet te voorkomen, alleen achterhalen hoe en door wie deze wordt gepleegd.  Hij geeft echter voorrang aan een persoonlijke missie. Elke seconde telt: hij moet de terrorist ontmaskeren en de onbekende vrouw redden waar Sean mee reist.

Science fiction? Ja hoor, maar in de eerste plaats een razend knap vertelde, ingenieuze film, met mensen van vlees en bloed.

‍