A casa tutti bene

Alba en Pietro vieren hun vijftigste trouwdag op het idyllische eilandje Ischia voor de kust van Napels. Iedereen is uitgenodigd; kinderen, (ex-)partners, neven, nichten, vrienden. In een soepel tempo worden alle gasten door regisseur Gabriele Muccino geïntroduceerd nog voor ze op het eiland aankomen om samen feest te vieren.

Dat feestvieren is althans de bedoeling.  Maar de wind wakkert aan, de veerboot kan niet uitvaren en iedereen wordt gedwongen langer te blijven. Dat blijkt niet meteen bevorderlijk voor de sfeer. Niat alleen de natuur, ook de onderlinge verhoudingen bereiken een stormachtig kookpunt. Oude koeien worden uit sloten gehaald, oude wonden opengereten en hier en daar vallen lijken uit de kast.

Er wordt wat afgeruzied in A casa tutti bene. En dan ook nog eens in heerlijk ratelend Italiaans, waardoor het voor ons Hollanders een extra dynamiek krijgt. Onbehagen en afgunst breken maar al te gemakkelijk door het geforceerde vernisje van glimlachen en beleefdheden. Er is veel gedoe en ergernis en langzaam wordt het paradijs een hel.

Zo is de tweede vrouw van een van de zoons razend dat zijn ex ook is uitgenodigd en zij steekt haar frustratie niet onder stoelen of banken. De beroemde zoon (hij is een gevierd schrijver) beleeft tussen alle familieperikelen door een romantisch avontuurtje en het zwarte schaap van de familie doet verwoede pogingen om bij iedereen weer in het gevlei te komen, omdat hij financieel aan de grond zit.

Maar er zijn ook tedere, emotionele elementen verweven in de film. Zo is daar de hulpeloze, dementerende zwager en zijn echtgenote die zich geen raad weet met dit pijnlijke gegeven. En tussendoor bloeit ook de liefde tussen diverse karakters.

Zo bezien lijkt A casa tutti bene een soap vol clichés. En, we kunnen het niet ontkennen, dat is het ook. Maar wat een heerlijke soap is het geworden. Het is Italiaans feelgood drama van de bovenste plank. Door de uitstekende dialogen, prima acteerwerk en een lekkere vaart boeit de film van begin tot eind. U zult zich geen moment vervelen.

"Meeslepend spel" ~ de Telegraaf
"De herkenbaarheid maakt de film sympathiek" ~ NRC
"Sympathieke familiefilm over een niet al te sympathieke familie" ~ VPRO Cinema
"Italiaans feelgooddrama" ~ NRC
" Een fijne mix van een lach en een traan" ~ VPRO Cinema
"Vermakelijke Italiaanse soaperette" ~ Cinemagazine
"Door de goed uitgewerkte dialogen en puik acteerwerk boeit de film van begin tot eind" ~ indebioscoop.nl
"De karakters zijn zo goed neergezet dat ze meteen goed herkenbaar zijn" ~ indebioscoop.nl
"Vol eerlijke subtiele momenten die iedereen wel herkent" ~ Cineuropa
"Eersteklas cast van drie acteer-generaties" ~ La Repubblica
"Oprecht en zonder mededogen" ~ comingsoon.it

‍