Julie Zwijgt
De openingsbeelden van Julie Zwijgt laten een tienermeisje zien dat in een tennishal verwoed in de weer is met een onzichtbare bal. Ze staat alleen te trainen, zonder tegenstander of trainer. Even later begrijpen we waarom het gaat. Het meisje heet Julie, ze is een veelbelovend tennistalent van 15 jaar en ze traint alleen, omdat haar veeleisende coach Jérémie onlangs door haar club is geschorst. Hij is op non-actief gezet na vermoedens van grensoverschrijdend gedrag. Recent heeft een voormalig topspeelster van de club, ook een pupil van Jérémie, zelfmoord gepleegd en dat tragische voorval wordt in verband gebracht met de rol van de coach.
De club besluit een intern onderzoek in te stellen. Iedereen die contact heeft gehad met de coach wordt uitgenodigd en aangemoedigd om vrijuit te spreken over de ervaringen met hem. Maar Julie — de titel geeft het al een beetje weg — Julie zwijgt. Juist het grote talent, de speelster die het dichtst bij hem stond, weigert halsstarrig zich uit te spreken. Haar ouders maken zich vanzelfsprekend grote zorgen, maar ook zij staan machteloos.
Julie Zwijgt is de debuutfilm van de 33-jarige Belgische regisseur Leonardo van Dijl. Na de doorbraak van Lukas Dhont (Girl, Close) levert ook Van Dijl een film af om u tegen te zeggen. En daar heeft hij geen spectaculaire actie of weeïge romantiek voor nodig, Julie Zwijgt is sober maar oh zo doeltreffend.
De rol van Julie wordt zeer overtuigend gespeeld door het Belgische tennistalent Tessa van den Broeck. Natuurlijk zijn de tennisscènes zeer levensecht, maar ook haar spel buiten de tennisbaan om blinkt uit in subtiliteit. Wat er precies gebeurd is tussen haar en Jérémie, we komen er niet achter. Wel duidelijk is dat er iets aan haar knaagt.
Al die tijd blijft de camera dicht bij Julie in de buurt, tijdens tennis- en andere lessen, kletsend en rondhangend met vriendinnen, in de auto met haar vader op weg naar een wedstrijd en op haar slaapkamer waar ze — tegen alle regels in — contact houdt met haar coach. De geschorste Jérémie belt en appt Julie onophoudelijk, hij is nog steeds verstikkend aanwezig in haar leven. We leven als kijker met haar mee, want hoe ga je met zo veel druk om? Wat staat er voor haar op het spel? Allerlei factoren spelen een rol: onderlinge machtsverhoudingen, imagoschade voor met name de club, de toekomst van haar eigen carrière, om gek van te worden.
Gelukkig is deze prachtige, ingetogen film nooit belerend. Van Dijl geeft geen oordeel over Julie, hij respecteert haar keuze. U mag op 22 april bepalen of u dat ook doet.