A Perfectly Normal Family

Het perfect-normale gezin uit de titel van deze Deense film telt twee dochters en een moeder en een vader. Het is een gezellig en welvarend gezin, Caro en Emma gaan naar school, de ouders naar hun werk en tijdens de maaltijd vertelt moeder dat ze gaan scheiden omdat vader voortaan als vrouw door het leven wil gaan.

Wat daarna volgt, en de film ook wel bijzonder maakt, is dat het verhaal niet vanuit het gezichtspunt van Thomas, maar vooral uit dat van de jongste dochter Emma wordt verteld. De wereld van de elfjarige wordt door de overgang van Thomas naar Agnete compleet op zijn kop gezet.

Kan zij deze vrouw nog vader blijven noemen? Wat betekent Agnete voor de band tussen vader en dochter? En hoe geef je als gezin die nieuwe verhoudingen vorm, terwijl de buitenwereld (de familie, de school, de voetbalclub) argwanend en niet altijd begripvol toekijkt?

Dat klinkt zwaar, maar de film houdt steeds een toch luchtige toon, vol met voor de gezinsleden afwisselend ongemakkelijke en humoristische momenten en terugblikken naar vroeger.

Filmmaker Malou Reymann putte voor dit verhaal uit haar eigen ervaringen: zij was ooit de Emma uit de film. Dat leverde haar al verschillende prijzen op, zoals de VPRO Big Screen Award op het laatste filmfestival van Rotterdam en op datzelfde festival ook een zesde plaats in de ranglijst van de publieksprijs. Die waardering zal waarschijnlijk in Winterswijk niet veel anders zijn.

‍