Je verrai toujours vos visages

Zou het voor een slachtoffer van een misdrijf voor de verwerking hiervan helpend kunnen zijn om met de dader te kunnen spreken? Dat vraagt het indrukwekkende Je verrai toujours vos visages zich af. In Frankrijk bestaat sinds 2014 deze vorm van “herstelrecht”. Het wederzijdse begrip van daders en slachtoffers zou helpen bij de verwerking.

In de film ontmoeten we drie daders die in gesprek gaan met drie slachtoffers onder leiding van een tweetal net afgestudeerde coaches. De verhalen van de slachtoffers over de manier waarop het misdrijf hun leven heeft ontwricht zijn aangrijpend. Een van de slachtoffers van een gewelddadige overval zegt: “Mijn leven is gestopt, Vervaagd.” Terwijl een dader net daarvoor verzucht heeft dat hij niet snapt waarom slachtoffers niet verder gaan met hun leven. Door de wisseling van de standpunten wordt het een boeiende vertelling.

Regisseuse Jeanne Herry wisselt beelden van de gesprekken van de groep af met een aantal voorbereidende gesprekken met de jonge vrouw Chloé die de confrontatie wil aangaan met haar broer die haar seksueel misbruikt heeft en nu hij vrijgekomen is in hetzelfde dorp als zijn zus is gaan wonen. Hierbij worden de dilemma’s op scherp gezet en dient zich de vraag aan of sommige misdaden wel met herstelrecht zijn te verwerken. Zeker als de dader zich niet bepaald berouwvol opstelt.

Net als bij de eerder door het filmhuis vertoonde Mass speelt de film zich hoofdzakelijk op een enkele locatie af en ligt de kracht in de gesprekken die gevoerd worden en de rauwheid van emoties.

De film is prachtig geacteerd en de verhalen, die elke keer heftiger worden, maken erg veel indruk. De gemoederen lopen hoog op, vooral als de daders in hun reactie de schuld buiten zichzelf zoeken. De film is echter vooral een hoopvol pleidooi voor de enorme baten van dit herstelrecht.

Het bestuur van het filmhuis was behoorlijk onder de indruk van deze film die op Film by the Sea een prachtige publiekscore van 4,452 behaalde.

VPRO Cinema (★★★) 'Boeiende, soms aangrijpende materie, overtuigend geschreven en gespeeld.'
‍de Volkskrant (★★★★) 'Weet geregeld te ontroeren'
‍Filmkrant 'Voortreffelijke acteurs maken indruk'