La pazza gioia

Beatrice vindt dat haar niets mankeert. Ze is slechts het slachtoffer van onbetrouwbaar volk dat op haar geld uit is. Alleen daarom zit ze in een psychiatrische inrichting voor vrouwen. Ze loopt daar rond alsof de zaak van haar is en in zekere zin is dat ook zo. De villa die de instelling huisvest is geschonken door haar familie.

Beatrice is manisch-depressief, maar de manische kant heeft luidruchtig de overhand. Die uit zich in een voortdurende (Italiaanse!) spraakwaterval, onbeschaamde bemoeizucht en pathologisch liegen. Vanaf het moment dat de teruggetrokken, rijk getatoeëerde Donatella haar intrede doet in de villa ontstaat er geleidelijk aan een vriendschap tussen de twee tegenpolen.

Beide vrouwen — gestoord gedrag maar met het hart op de goede plaats — gaan na een spontane ontsnapping het avontuur tegemoet in een rode Lancia cabriolet, een duidelijke knipoog naar de filmklassieker Thelma and Louise. Ze gaan beiden de confrontatie aan met hun verleden, waardoor er langzaam maar zeker wederzijds begrip en zelfs genegenheid ontstaat.

Ondanks de ellendige situatie waarin de vrouwen verkeren, heeft La pazza gioia de luchtige toon van een heerlijke feelgoodfilm. De film van regisseur Paolo Virzi wordt gedragen door het fenomenale spel van met name Valeria Bruni Tedeschi (Beatrice), die ook al schitterde in Il Capitale Umano van dezelfde regisseur, vorig jaar nog te zien in het filmhuis. Voeg daarbij het schilderachtige, Toscaanse zomerlandschap en uw eventuele winterdip verdwijnt als sneeuw voor de zon.

De film kreeg op het filmfestival in Cannes een staande ovatie en jubelende recensies. Wij jubelen mee en u vast ook. De dames zijn op 22 november in Winterswijk te bewonderen.

‍