No Date, No Signature

In No Date, No Signature veroorzaakt hoofdrolspeler Kaveh Nariman op weg van zijn werk naar huis een ongeluk. Eigenlijk kan hij er niks aan doen. Hij moet uitwijken voor een gevaarlijke manoeuvre van een andere bestuurder, waardoor hij een bromfiets raakt met daarop een compleet gezin. In eerste instantie lijkt er weinig aan de hand, alleen het jongetje klaagt over wat hoofdpijn. Kaveh, die forensisch arts is, biedt aan hem te onderzoeken, maar vader Moosa wil alleen dat de schade aan de bromfiets wordt vergoed. Ook Kaveh's aanbod het gezin naar het ziekenhuis waar hij werkt te begeleiden wordt in de wind geslagen.

De volgende dag krijgt Kaveh een grote schok te verwerken als hij de naam van het jongetje hoort als een van de lijken die onderzocht moeten worden. Zijn ex-vrouw en collega concludeert dat het jongetje Amir moet zijn overleden aan botulisme als gevolg van het eten van bedorven voedsel, maar Kaveh wordt verscheurd door twijfel. Heeft het overlijden niet toch ook te maken met eventueel hersenletsel veroorzaakt door de aanrijding van de dag ervoor?

Vanaf dat moment volgen de spannende verwikkelingen en de fraaie plotwendingen elkaar in rap tempo op. Ook de ouders van het jongetje lijken iets te verbergen. Net als Kaveh wordt ook de vader van Amir verteerd door schuldgevoelens.

Bovenstaand plot levert een film op van grote klasse. Knap acteerwerk en scherpe dialogen houden de film spannend en boeiend. Tegelijk weet de Iraanse regisseur Vahid Jalilvand héél subtiel (gedwongen door de strenge censuur van de Iraanse overheid en geestelijkheid) vragen op te werpen over klassenjustitie, onderdrukking en man-vrouw verhoudingen.

Heeft u genoten van de prachtfilms van die andere Iraanse grootheid Asghar Farhadi (A Separation en onlangs nog Todos lo saben)? Dan moet u zeker ook No Date, No Signature proberen. De film verdient een groot publiek.

‍