Still Alice

Wat gebeurt er met je als je brein ziek wordt? Alice Howland ervaart dat voor het eerst op haar vijftigste verjaardag. Ze is taaldocente op een universiteit, haar hele leven heeft ze op het functioneren van dat brein kunnen vertrouwen. Ze kan opeens niet meer op woorden komen. Dat gebeurt ons allemaal wel eens, dus kan Alice het met een grapje afdoen. Als ze kort daarna tijdens het joggen niet meer weet waar ze is, beseft ze dat er meer aan de hand is.

Alice heeft de ziekte van Alzheimer, wordt even later vastgesteld. We blijven haar volgen gedurende de geleidelijke aftakeling. Het leven van Alice (de sterke rol van Julianna Moore werd met een Oscar gewaardeerd) - gelukkig getrouwd, drie volwassen kinderen en een mooie wetenschappelijke carriére - vervaagt langzaam, zonder zicht op een happy end.

Dat klinkt naar melodrama, maar Still Alice wordt nergens zwaar aangezet - het proces is erg genoeg, daar heb je geen extra dramatische verhaallijnen of aanzwellende violen voor nodig. De paniek die Alice voelt wordt juist merkbaar in details, in stiltes. Dankzij kleine sprongen in de tijd wordt bij de kijker eenzelfde gevoel van verwarring gecreëerd. Waar zijn we, en hoe is Alice er aan toe?

‍