System Crasher
Op de Filmbeurs in Den Bosch kwam menig bezoeker, toch vaak doorgewinterde Filmhuismensen, met tranen in de ogen uit de vertoning van System Crasher (de originele Duitse titel Systemsprenger klinkt ook goed). Ook de beide vertegenwoordigers van Filmhuis Winterswijk kwamen niet geheel onaangedaan uit de zaal. Er moest even een stevig brok in de keel worden weggeslikt en wat traantjes uit ooghoeken geveegd.
Want allemachtig, wat is System Crasher een ontroerende en aangrijpende film! Het is een hartverscheurend portret van probleemkind Benni, een werkelijk fenomenale rol van de piepjonge Helena Zengel,
In de allereerste scène treffen we Benni languit op een ziekenhuisbed, volgeplakt met elektroden en onder de blauwe plekken. Al snel blijkt dat Benni een wel heel bijzonder kind is. Ze kan iedereen betoveren met haar engelachtige gezicht, maar ze kan ook zomaar om niets in blinde woede ontsteken. En zodra iemand haar gezicht aanraakt gaat ze helemáál door het lint.
Benni is door haar moeder zo’n beetje opgegeven en afgedankt en ook instellingen, pleegfamilies en woongroepen kunnen haar niet aan. Het is duidelijk, volgens regisseur en scenarioschrijver Nora Fingscheidt faalt de Duitse kinderpsychiatrie volledig waar het dit soort “Systemsprenger” betreft.
Maar de film is zeker niet alleen een aanklacht. Hij laat je ook meevoelen in de machteloosheid van Benni’s omgeving. Van de moeder, de arts, de sociaal werkster tot aan haar “Schulbegleiter”, ze hebben allemaal het beste met Benni voor en ze willen haar allemaal een warm en veilig thuis bieden. Maar keer op keer gaat het mis, doordat Benni weer eens totaal onhandelbaar blijkt.
Tegelijk is ze een ontwapenend engeltje met haar blonde haren, bleke gezichtje en roze outfit. Een lief, klein en eenzaam meisje dat ’s nachts in haar bed plast en van instelling naar instelling wordt gesleurd met haar eenhoorn knuffel en een stapel fotoalbums: “Immer wenn ich irgendwo rausfliege dann krieg ich eins”. Inderdaad, heel erg triest …
Zoals gezegd, System Crasher is echt hartverscheurend, een film die niemand onberoerd kan laten. Het is dan ook geen wonder dat hij al vele publieksprijzen in de wacht heeft gesleept.