The Glass Castle

The Glass Castle is zo'n film waar de Amerikaanse independent filmmakers het patent op lijken te hebben. Een film met een zogenaamde dysfunctional family, een gezin dat op weg is, met horten en stoten zoekende naar een of andere hogere vorm van vrijheid. Prachtige voorbeelden uit het verleden zijn Little Miss Sunshine en Captain Fantastic. En nu dus The Glass Castle. De film is gebaseerd op de bestseller van roddeljournaliste Jeanette Walls. Haar ouders waren arm en voortdurend op de vlucht voor deurwaarders en schuldeisers.

Aan het begin van de film zien we de volwassen Jeanette (Brie Larson) samen met haar rijke verloofde aan een tafel in een chic restaurant. Als haar ouders ter sprake komen hangt ze een leugenachtig verhaal op.  Even later zien we genoemde ouders de vuilnisbakken van New York afstruinen, terwijl Jeanette in een taxi voorbijrijdt en ze het liefst zou willen negeren. Dat vraagt om een verklaring en die vinden we in talloze flashbacks die zo'n driekwart van de film vullen.

Die flashbacks geven een afwisselend vrolijk en schrijnend beeld van het gezin. We zien hoe vader en moeder, ogenschijnlijk uit ideologisch maar vooral uit pragmatisch oogpunt continu hun gezin verhuizen. Moeder (Naomi Watts) is een behoorlijk excentrieke artiest. Vader Rex (een schitterende rol van Woody Harrelson), de eigenlijke hoofdpersoon van de film, is een charismatische uitvinder in de ogen van zijn kinderen, maar gaandeweg de film blijkt hij meer en meer een ordinaire zuipschuit met tirannieke trekken en losse handen. Ooit, ooit zal het gezin gaan wonen in het door hemzelf ontworpen en gebouwde Glass Castle, zo houdt hij zijn kinderen keer op keer voor. Maar ondertussen is er dagenlang geen eten en laat Rex de kleine Jeanette bijna verdrinken als hij haar zogenaamd leert zwemmen.

The Glass Castle presenteert aldus een bijzonder verhaal, met dromerige ouders, mishandelde kinderen en enorm complexe gezinsverhoudingen waarin voortdurend wordt gelaveerd tussen vrolijk optimisme en grimmige uitbarstingen.

Tot slot werpt de vraag zich op: zal de volwassen Jeanette haar vader kunnen vergeven? Het antwoord krijgt u (of misschien ook niet) op dinsdag 23 januari.

‍