The Selfish Giant

In het Engelstalige aanbod van dit voorjaar springt deze egoïstische reus er uit: het is namelijk maar een klein mannetje dat een van de twee indrukwekkende hoofdrollen voor zijn rekening neemt. Maar wel eentje met een grote bek: er komt een hartgrondig ‘Yes!’ uit zijn mond als het duo van school wordt gestuurd.

Die blijdschap is gebaseerd op de verwachting dat Arbor en Swifty nu geld kunnen verdienen. Dat doen ze door in de omgeving rond de troosteloze woonwijk waar ze opgroeien, losliggend ijzer te verzamelen en te verpatsen bij de plaatselijke schroothandelaar (met de opmerkelijke bijnaam ‘Kitten’). Dat gaat natuurlijk mis, dat voelt natuurlijk iedereen aan.

De omgeving is deprimerend: het troosteloze industrielandschap van midden-Engeland wordt gecombineerd met nog troostelozer gezinnen. Arbor heeft een afwezige vader en verslaafde broer, bij zijn vriend worden de meubels verkocht om eten te kunnen kopen. In huhn omgeving zijn nauwelijks goede volwassenen te vinden.

Het is geen plek voor kinderen om goed op te kunnen groeien, het is een wreed systeem, waarin de jongens godzijdank elkaar nog hebben. Zij begrijpen elkaar en brengen elkaar tot rust. Vertederende vriendschap in een rauwe omgeving, prachtig en indringend verfilmd.

‍