Unruly

‘Onhandelbaar’ betekent deze filmtitel en dat woord slaat op de jonge Deense vrouw Maren. Dansen, drinken, een beetje flirten, dat wil ze in het Denemarken van de jaren dertig. En dat doet ze ook, tot afgrijzen van haar omgeving, die spreekt van immoreel gedrag.

En die omgeving grijpt dan ook in als haar alleenstaande moeder de wanhoop over haar opgroeiende dochter nabij is. Dat ingrijpen is rigoureus: ze wordt ontslagen op het naaiatelier waar ze werkte, jeugdzorg neemt het gezag van moeder over en Maren wordt afgevoerd naar het vrouweneiland Sprogø.

Ze heeft al snel door dat het een streng, akelig en langdurig verblijf gaat worden. De meeste medebewoners zitten er al jaren zonder enig uitzicht op het vrije leven buiten. Elke kleine overtreding is aanleiding om opgesloten te worden in een isoleercel. Maren ondergaat haar plotselinge opsluiting eerst kalm, omdat ze denkt dat het wel eens een misverstand zou kunnen zijn.

Maren is onderdeel van wat later als een zwarte bladzijde in de geschiedenis van Denemarken is betiteld. Het strenge systeem op het vrouweneiland werd door de overheid opgezet als alternatief voor de gevangenis, maar was in de dagelijkse praktijk wellicht erger. Een deel van de opgesloten vrouwen onderging er een gedwongen sterilisatie. Het eiland heeft van 1923 tot en met 1961 die nare functie gehad. Horror uit naam van door de overheid opgelegde naastenliefde.

Het verhaal van Unruly concentreert zich op Maren en celgenoot Sørine. De onrechtvaardigheid van hun behandeling is voor de kijker van meet af aan wel duidelijk – de enige medemenselijkheid die in dit systeem is te vinden komt van de meisjes onderling.
‍

VPRO Cinema (★★★★) 'Verrassend genuanceerd verteld'
‍NRC (★★★★) 'Fraai gefilmd en sterk gespeeld'
‍De Volkskrant (★★★★) 'Knap hoe zo veel onmacht uiteindelijk culmineert in een slot dat haast troostrijk valt te noemen'