Dallas Buyers Club

Ron Woodruff (Oscarwinnaar Matthew McConaughey) ziet er slecht uit. Geen wonder, denk je tijdens die eerste tien minuten. Zuipen, knokken, seks, drugs, gokken bij de rodeo, het woord liederlijk is volop van toepassing. Maar Ron geniet er met volle teugen van. In het ziekenhuis heeft de dokter een andere diagnose: “Hebt u ooit intraveneus drugs gebruikt? Hebt u homoseksuele contacten? U bent hiv-positief.”

Het is 1985, de periode dat de sterfte onder hiv-geïnfecteerde homo’s enorm is. Medicijnen zijn er niet, er wordt nog geëxperimenteerd. Aids-patiënten worden met de nek aangekeken. Ook Ron ervaart dat hij als een melaatse wordt behandeld. Maar hij verzet zich. Hij blijft zichzelf (en regelmatig onuitstaanbaar), maar hij weigert om zich bij zijn ziekte neer te leggen en gaat op zoek.

In de dertig dagen die hij volgens zijn arts heeft gaat hij op zoek naar een experimenteel medicijn. Als hij het niet kan krijgen steelt hij het. De inname gaat gepaard met bier en cocaïne. Als dat azt hem juist zieker maakt, zoekt hij een andere weg. Hij sluit een bijzondere vriendschap met een ‘drag queen’, strijdt tegen de autoriteiten en helpt lotgenoten. Ron gaat een bijzondere strijd aan, voor zichzelf, maar zeker ook voor andere aidspatiënten. Hij gaat ten onder en overwint.

Matthew McConaughey en Jared Leto hebben voor hun schitterende prestaties al heel wat prijzen in de wacht gesleept in de categorie Male Actor in a Leading c.q. Supporting Role. De Awardspagina van IMDb, de Internet Movie Database, laat een waslijst aan prijzen en nominaties zien voor beide heren.

‍