Venus in Fur (Franse Filmzondag)

Venus in Fur is de tweede van twee films tijdens onze Franse Filmzondag. Eerder op de dag vertonen we ook nog La vie d'Adèle. Tussen beide films wordt een lunch geserveerd. U kunt alleen reserveren voor de gehele activiteit van twee films plus lunch. Kosten: € 20 per persoon.

Het is slecht weer, de straten van Parijs zijn leeg, de camera glijdt tussen de bomen door in de richting van een niet zo florissant 'theatre'. De deuren klappen open, we glijden de zaal in en daar zien we toneelregisseur Thomas, die net zijn boel in wil pakken om na een vruchteloze auditie voor het stuk 'Venus in fur' naar zijn verloofde te vertrekken.

Vanda, die met ons de zaal binnen is gekomen, laat dat niet toe: ze wil de rol. Thomas wil eerst niets van deze opdringerige, ordinaire actrice weten. Maar ze pakt letterlijk en figuurlijk uit: het eerste door alvast met de tekst te beginnen, het tweede door hem te verleiden volgens die andere hoofdrol te antwoorden. Als ze ook nog eens de juiste kleding bij zich heeft wordt een deel van het stuk alvast gespeeld.

De kijker verlaat voor het eind van 'Venus in fur' de zaal niet meer, maar is getuige van een bijzonder toneelspel. Dat is geschreven door de Oostenrijkse auteur Leopold von Sacher-Masoch. Van diens tweede naam is de term 'masoschisme' afgeleid, het verlangen naar seksuele onderwerping. Vanda is de dominante partij, regisseur Thomas wordt in de rol van slaaf gedwongen. Hoe verder het verhaal vordert, hoe dwingender de eisen zijn die Vanda aan Thomas oplegt. Tot de wonderlijke ontknoping.

Het is een toneelstuk, maar je blijft kijken omdat de spanning naar het einde toe steeds verder wordt opgevoerd. Laat u niet afschrikken door de toneelachtige opzet van 'Venus in fur'. Roman Polanski bewijst opnieuw dat hij een uitstekend regisseur is. U denkt niet zo'n toneelliefhebber te zijn? Als het er altijd zo aan toe gaat als met 'Venus in Fur' stijgt het theaterbezoek meteen.

Regisseur Polanski won vorig jaar in Cannes de Gouden Palm en enkele weken geleden sleepte hij de César (de Franse Oscar) in de wacht in de categorie Beste Regisseur.

Tot slot (mocht u nog twijfels hebben) nog enkele citaten uit de vaderlandse pers:
De Telegraaf: "Een aangenaam vileine film" / NRC: "uitgesproken geestige en luchthartige film"/ de Volkskrant: "speelt een slim spel met de kijker" / Cinema.nl: "prikkelende 'battle of the sexes' "

‍