We Need to Talk About Kevin

Een zoon heeft iets heel ergs gedaan, iets verschrikkelijks. Wat dat is weten we niet, we volgen zijn moeder. Waar is het misgegaan? Is dat haar schuld, de schuld van de ouders? Zijn zij slechte mensen omdat hun zoon iets heeft misdaan? Daar draait het om in 'We need to talk about Kevin'.

Het verhaal vindt zijn oorsprong in de Columbine High School in de Verenigde Staten. Op dinsdag 20 april 1999 schoten twee tieners op hun school twaalf medestudenten en een leraar dood en pleegden vervolgens zelfmoord. Het gaat niet direct over dat verhaal: wat Kevin voor vreselijks heeft gedaan wordt alleen kort aan het einde onthuld.

Na die daad wordt moeder Eva door haar omgeving met de nek aangekeken. Haar huis en auto worden met rode verf besmeurd, mensen staren haar na, ze krijgt midden op straat van een vreemde een klap in het gezicht. En zij ondergaatg alles, verzet zich niet, biedt geen weerstand.

De film springt heen en weer in de tijd, we zien het jonge stel, blij met de zwangerschap, hun kleine Kevin. Haar zoon blijkt als baby al een probleemgeval en hoe ouder hij wordt, hoe vreemder. De jonge Kevin slaagt erin zijn moeder tot razernij te brengen, terwijl hij bij zijn vader juist poeslief is.

De vraag dringt zich op of Kevin van nature zo is of dat zo is geworden door de afstandelijke relatie met zijn moeder. We bezien Kevins ontwikkeling alleen vanuit het standpunt van de moeder. Zij breekt haar carrière af omdat ze voor Kevin moet zorgen. En juist zij voelt zich schuldig als Kevin zijn vreselijke daad heeft begaan. Actrice Tilda Swinton draagt het hele verhaal adembenemend tot het eind.

‍